هر روز، زخم جدیدی بر پیکره خسته این استان افزوده می‌شود ؛ فاجعه مدیریت بحران در خوزستان

به گزارش روزنامه نسیم خوزستان، بحران در مدیریت بحران، مفهومی است که امروز بیش از هر زمان دیگری در استان خوزستان به چشم می‌آید؛ جایی که نه‌تنها بحران‌ها مدیریت نمی‌شوند، بلکه خودِ روند مدیریت، بحران‌زا شده است.

به گزارش روزنامه نسیم خوزستان، بحران در مدیریت بحران، مفهومی است که امروز بیش از هر زمان دیگری در استان خوزستان به چشم می‌آید؛ جایی که نه‌تنها بحران‌ها مدیریت نمی‌شوند، بلکه خودِ روند مدیریت، بحران‌زا شده است. با وجود تشکیل ستادهای مدیریت بحران در استان، تصمیم‌گیری‌های دیرهنگام، اقدامات ناکافی، و نبود هماهنگی میان نهادهای مسئول، موجب شده تا با بروز هر مشکل طبیعی یا انسانی، زخم دیگری بر پیکره خسته این استان افزوده شود. آلودگی شدید هوا، قطعی مکرر آب و برق، بیکاری، خشکسالی، و تلف شدن دام‌ها تنها بخشی از این مشکلات است.

یکی از بحران‌های اصلی خوزستان، بحران آب است که در پی سوء‌مدیریت در تخصیص، نگهداری و نظارت بر منابع آبی تشدید شده است. در حالی‌که مردم با کمبود آب شرب، افت کیفیت آب، و افزایش شوری مواجه‌اند، زمین‌های کشاورزان به دلیل عدم تخصیص حق‌آبه خشک شده و هزاران دام به علت نبود آب از بین رفته‌اند. فقدان مدیریت منسجم، ناهماهنگی بین وزارت نیرو، جهادکشاورزی و سازمان محیط زیست و بی‌توجهی به هشدارهای متخصصان، سرمایه سال‌ها زحمت کشاورزان و دامداران را به نابودی کشانده است. این در حالی‌ست که در گرمای بالای ۵۰ درجه، خانواده‌ها با قطعی برق و آب دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

خشکسالی، کاهش بارندگی‌ها و عدم تأمین حق‌آبه تالاب‌ها به‌ویژه هورالعظیم، منجر به آتش‌سوزی‌های گسترده در بخش عراقی این تالاب شده که دود غلیظ آن شهرهای هویزه، حمیدیه، دشت‌آزادگان، کارون، اهواز و شادگان را دربر گرفته و موجب مشکلات شدید تنفسی برای شهروندان شده است. این وضعیت، تهدیدی جدی برای سلامت مردم خوزستان و تنفس شهروندان، به‌ویژه کودکان و سالمندان به شمار می‌آید.

در همین رابطه، گفت‌وگوی میدانی با شماری از شهروندان، ابعاد بیشتری از نارضایتی و مشکلات مردم را آشکار می‌کند:

عبدالکریم موسوی، کشاورز اهل سوسنگرد گفت: زمینم را فروختم تا چاه بزنم، اما آب نیست. دام‌هایم یکی‌یکی تلف شدند. دیگر چیزی برای از دست دادن ندارم. همه این‌ها از بی‌برنامگی مسئولانه.

مریم طاهری، معلم بازنشسته در اهواز در همین خصوص اظهار داشت: هر شب برق می‌رود، کولر خاموش می‌شود، نمی‌توانیم نفس بکشیم. گرما بالای ۵۰ درجه است. نه آب داریم، نه برق، نه امید. این زندگی نیست، زنده‌مانی است.

ناصر علوانی، جوان بیکار در شادگان نیز عنوان می‌کند: مدرک لیسانس دارم اما سال‌هاست بیکارم. کارخانه‌ها تعطیل شده، کشاورزی نابود شده، مسئولین فقط وعده می‌دهند.

زهرا شریفی، مادر خانه‌دار در حمیدیه نیز تاکید کرد: دخترم آسم دارد، دود هورالعظیم حالش را بدتر کرده. بیمارستان‌ها پر هستند. چرا کسی جواب نمی‌دهد؟

قاسم طرفی، دامدار در دشت آزادگان گفت: ۲۰ گاو داشتم، الان ۱۲ تا مانده. آب نیست، علوفه نیست. هر چه داشتم دود شد رفت. چرا به دادمان نمی‌رسند.

هدی ناصری، دانشجوی اهل آبادان با ابراز ناراحتی از وضعیت فعلی می‌گوید: ما جوانان اینجا هیچ آینده‌ای نمی‌بینیم. یا باید به دیگر استان‌ها مهاجرت کنیم یا بمانیم و ذره‌ذره نابود شویم. چرا هیچکس برای ما کاری نمی‌کند.

متأسفانه، عملکرد ضعیف بسیاری از نمایندگان خوزستان در مجلس نیز بر این بحران‌ها افزوده است. در حالی‌که مردم استان با مشکلات اساسی مانند بیکاری، کمبود زیرساخت، نابودی کشاورزی و آلودگی هوا دست‌وپنجه نرم می‌کنند، نتوانسته‌اند حمایت مؤثر و پیگیری جدی از مطالبات مردم داشته باشند. مسئولان ذی‌ربط در وزارت نیرو، جهادکشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست باید پاسخگوی این شرایط باشند و نباید با فرافکنی از مسئولیت شانه خالی کنند.

به گزارش روزنامه نسیم خوزستان، حل بحران‌های زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی استان تنها با اقدام فوری، هماهنگ، شفاف و پاسخ‌گو امکان‌پذیر است. انتظار می‌رود رئیس قوه قضائیه و دستگاه‌های نظارتی به‌طور ویژه مأمور رسیدگی به این وضعیت شده و با پیگیری جدی، مسببان این بحران‌ها را به محاکمه کشانده تا خوزستان، این خطه مظلوم و مقاوم، دوباره رنگ آرامش به خود ببیند.

انتهای پیام/