سخنان دردناک اهالی فراموش شده عین دو اهواز : ۱۰۰ درصد کرونا می‌گیریم!

در بحبوحه شیوع ویروس کرونا و توصیه به رعایت نکات بهداشتی در اهواز اما تب تشنگی در کوی عین دو به اوج رسیده است و زمزمه دردهای مردم به گوش کسی نمی رسد.
قصه غصه‌های منطقه عین دو در اهواز حکایت امروز و دیروز نیست؛ منطقه‌ای محروم و حاشیه شهر اهواز که در جاده اهواز به سوسنگرد و تنها کمی آن‌طرف‌تر از منطقه سه راه خرمشهر واقع شده است.
تلاقی آب و فاضلاب، کیفیت پایین آب، نبود آسفالت، محرومیت و دردهای دیگری که باعث شده مردم منطقه رنج نبود امکانات را به دل کشیده و رنگ توسعه را به چشم خود نبینند.
هرچند که کوی عین دو، یک منطقه محروم و کم برخوردار است ولی برخی خانواده‌ها از فقر مطلق رنج می‌برند؛ خانواده‌هایی پرجمعیت با کمترین حمایت مالی اقتصادی که ابتدا معیشت آنها و سپس سلامتی کودکان را به خطر انداخته است.
* وضوی شک دار
پسر جوانی در عین دو ابتدا با گلایه از بیکاری فرزندان خانواده‌های دارای کنتور آب که هر ماه پرداخت قبوض را انجام می‌دهند، می‌گوید: آنهایی که کنتور و انشعاب رسمی آب دارند، بارها شاهد قطعی آب هستند؛ همچنین افراد بدون انشعاب نیز بارها درخواست ارائه داده‌اند ولی کسی برای رفع مشکل مراجعه نمی‌کند.
او با گلایه از اینکه اوایل اعلام شده که به مناطق کم برخوردار انشعابات آب و گاز رایگان داده می‌شود ولی خبری نشده است، ادامه می‌دهد: مسئولان باید برای بازدید و اطلاع از وضعیت عین دو به این منطقه بیایند چون آن قدر وضع بدی داریم که آدم موقع وضو گرفتن هم به شک می‌افتد که شاید نه آب، بلکه لجن داریم.
این جوان اهل عین دو با اشاره به شکوائیه‌های بسیار به مسئولان برای رفع مشکل آب عین دو یادآور می‌شود: هرچند مدیرعامل آبفای اهواز به منطقه آمد ولی کاری نکرد؛ آنها فقط خودشان رو گول می‌زنند؛ مردم این منطقه گناه دارند چون برخی مواقع چهار صبح آب وصل و بعد از مدت کمی دوباره قطع می‌شود.
* کنتور هست ولی آب تصفیه خریداری می‌شود
موهایش سفید شد، هرچند که سن و سالی ندارد؛ دمپایی به پا کرده و با لباس‌های خانگی خود به اصرار همسایه‌ها بیرون آمده تا کمی از درد آنها بازگو کند.
مرد میان‌سالی که گویا بیشتر از دیگر اهالی پیگیر مشکلات و مصائب محله است، با اشاره به جمعیت ۳۰ تا ۳۵ هزار نفری این منطقه می‌گوید: بخشی از منازل انشعاب آب تهیه کرده‌اند ولی با این حال همین تعداد هم دارای کنتور آب فرسوده‌ای هستند که آبفا برای تعویض آنها اقدامی نکرده است.
ابوجلال با اشاره به اینکه خدمات‌رسانی نامطلوب به مشترکان موجب بی‌انگیزه شدن دیگر اهالی برای گرفتن انشعاب شده است، خطاب به مسئولان ادامه می‌دهد: باید به داد این مردم مظلوم و بیکار برسید؛ آنها با وضعیت معیشتی مالی بد خود در شرایط سختی هستند.
او طرح سوال می‌کند که چرا کسی که کنتور دارد و حق آب بهای خود را پرداخت می‌کند باید یک آب بی‌کیفیت را در لوله‌کشی منزل دریافت کند و در ادامه از روی اجبار آب تصفیه‌ای که قبلاً بشکه‌ای ۲۰۰ تا ۵۰۰ بوده ولی این روزها به ۱۵۰۰ تا دو هزار تومان افزایش پیدا کرده را خریداری کند؟
* مسئولان بی مردم ارزشی ندارند
این شهروند ساکن عین دو با اشاره به اینکه مسئولان باید وجدان کاری داشته باشند، می‌گوید: مسئولان باید به فکر مردم باشند چون آنها بدون مردم هیچ ارزشی ندارند؛ رئیس آبفا هم بدون ملت ارزش یک ریال هم ندارد.
ابوجلال با اشاره به اینکه استاندار خوزستان چندین بار از عین دو بازدید کرده ولی مسئولان حرف گوش کنی نداریم، یادآور می‌شود: استاندار می‌آید و مدیران را جمع می‌کند؛ آنها وعده فردا و پس فردا را به استاندار می‌دهند ولی تا حالا در عمل چیزی نشان نداده‌اند؛ بنابراین از مقام ارشد استان انتظار داریم که مدیران را به انجام کار، بدون وعده و وعید، اجبار کند.
او با اشاره به اینکه هیچ خدمات‌رسانی از آبفا ندیده است، می‌گوید: وقتی استانداری خوزستان برای مسئله آب منطقه اعتباراتی را اختصاص می‌دهد باید از مدیران زیر مجموعه هم طرح سوال داشته باشد که چرا فقط ملت را سرکار می‌گذارند؟
* بهداشت نباشد کرونا می‌گیریم
پسرهای قد و نیم قد یکی پس از دیگری از خانه بیرون آمدند و با هم سر و کله می‌زنند؛ یکی به حیاط بر می‌گردد و دیگری به دنبال آب برای شستن دست‌ها ناامید شده است و به خیابان بر می‌گردد.
مادر خانه اما زنی جوان و لاغر است که بنا به اعلام همسایه‌ها همسرش دار فانی را وداع گفته و او را به ۶ پسر و مشکلات اقتصادی محتمل تنها گذاشت.
این بانوی خانه‌دار که به زبان فارسی مسلط نیست با همکاری یکی از همسایه‌ها برای ترجمه می‌گوید: آب قطع شده و همه وسایل حتی ظروف غذاخوری از صبح تا حالا بدون شستن باقی مانده است.
او با اشاره به اینکه برای رعایت بهداشت آب ندارند، گلایه می‌کند: می‌گویند که «بیماری کرونا آمده» ولی اینجا در عین دو وضعیت بهداشتی ضعیفی داریم؛ من چند تا بچه دارم و وقتی بهداشت نباشد، ۱۰۰ درصد کرونا می‌گیریم.
ماشین وانت با مخزن آب تصفیه آمده و با شیلنگ بشکه‌های آب تصفیه مردم را یکی پس از دیگری پر می‌کند؛ پیرمردی با محاسن سفید نیز که برای خرید آب آمده از روزگار و بی‌توجهی مسئولان گلایه‌ها دارد.
عمو حسین می‌گوید: من کنتور دارم ولی گاهی مواقع حتی به مدت نیم روز آب قطع است؛ آب از لوله‌کشی نداریم و فقط لجن می‌شود، این درست نیست لجن را از کنتور بخریم و آب تصفیه را هم آزاد بخریم، یعنی نمی‌شود که دو بار پول خرید آب را بپردازیم.
او در آخر گلایه می‌کند: اگر آب تصفیه و با کیفیت از لوله‌کشی دریافت کنم آن وقت حق آب بها و قبوض آب را پرداخت می‌کنم ولی وقتی آب تصفیه برای شرب را به صورت آزاد خریداری می‌کنم چرا باید پول لجنی را بدهم که آب تصفیه شده نیست و نامش را «آب لوله‌کشی» گذاشته‌اند؟
مرد میان‌سالی هم که به عنوان فروشنده آب با وانت سفید رنگ خود خیابان‌ها را طی و به مردم آب تصفیه ارائه می‌دهد نیز در گفتگو با خبرنگار مهر می‌گوید: آب لجن را تصفیه و برای خانه‌ها می‌آوریم؛ آب معمولی نیست و با کُلر و فیلترهای آب تصفیه کُن برای مردم زحمت می کشیم تا آب را برای فروش به منطقه بیاوریم.
در آخر اما حرف همه اهالی یکی می‌شود و آن هم قطعی مکرر آب است و اینکه کودکان بسیاری دچار بیماری‌های روده‌ای یا خارش پوستی شده‌اند؛ آنها انتظار دارند که مسئولان به جای سرکار گذاشتن مردم منطقه عین دو، فقط و فقط به فکر کودکان باشند.