بحران در اهواز به مرحله خطرناکی رسیده است / دهن‌کجی به نمایندگان، ممنوع!

به گزارش روزنامه نسیم خوزستان، منتقدان معتقدند دلیل اصلی پافشاری امینی، نه دغدغه خدمت به مردم، بلکه ترس از افشای برخی اسناد به‌ویژه در حوزه استخدام‌های رانتی و غیرقانونی نورچشمی‌ها و طرفداران وی در شهرداری است؛ استخدام‌هایی که منابع مطلع تعداد افراد جذب‌شده طی ۳ سال را بیش از ۱۷۰۰ نفر تخمین می‌زنند.

به گزارش روزنامه نسیم خوزستان، در پی تداوم وضعیت بحرانی مدیریت شهری در اهواز و لغو شش جلسه پیاپی شورای شهر، بار دیگر نگاه‌ها را به سمت عملکرد رضا امینی، شهردار غیربومی و جنجالی این شهر معطوف کرده است. با گذشت بیش از چهار سال از آغاز به کار وی، شرایط زندگی در اهواز نه‌تنها بهبود نیافته بلکه در بسیاری از حوزه‌ها به شکل فاجعه‌باری تنزل یافته است. خیابان‌هایی مملو از نخاله و زباله، چاله‌چوله‌های متعدد در آسفالت معابر، تأخیرهای ۴۰ تا ۵۰ روزه در پرداخت حقوق کارگران و کارمندان شهرداری و نبود کوچک‌ترین شفافیتی در هزینه‌کرد میلیاردها تومان حق آلایندگی، تنها گوشه‌ای از نتایج این مدیریت ناکارآمد است.

اصرار بی‌منطق رضا امینی بر ماندن در جایگاه شهرداری، در حالی که مخالفت اعضای شورا، نمایندگان مجلس و حتی مقامات دولتی بارها اعلام شده، برای بسیاری از شهروندان و فعالان سیاسی سوال‌برانگیز است. منتقدان معتقدند دلیل اصلی پافشاری امینی، نه دغدغه خدمت به مردم، بلکه ترس از افشای برخی اسناد به‌ویژه در حوزه استخدام‌های رانتی و غیرقانونی نورچشمی‌ها و طرفداران وی در شهرداری است؛ استخدام‌هایی که منابع مطلع تعداد افراد جذب‌شده طی ۳ سال را بیش از ۱۷۰۰ نفر تخمین می‌زنند.

از سوی دیگر، تعلل عجیب استاندار خوزستان و سکوت وزیر کشور در برابر اعتراضات مکرر نمایندگان مردم اهواز، به‌ویژه محمد امیر و سیدمحسن موسوی‌زاده، نه‌تنها باعث دلسردی مردم اهواز شده بلکه این بی‌تفاوتی نوعی توهین به نمایندگان قانونی ملت محسوب می‌شود.

به گزارش روزنامه نسیم خوزستان، در شرایطی که هر شهردار دیگری با چنین حجم گسترده‌ای از نارضایتی و اتهامات مواجه می‌شد، بارها استعفا داده بود، اصرار شهردار غیربومی اهواز بر ماندن، جز به بهای تشدید بحران در اهواز تمام نخواهد شد. اکنون انتظار می‌رود نمایندگان مجلس و نهادهای نظارتی با قاطعیت وارد عمل شده و هر چه سریع‌تر گره کور مدیریت شهری اهواز را باز کنند، پیش از آنکه اعتماد عمومی بیش از این خدشه‌دار شود یا اوضاع به مرحله خطرناکی برسد.

انتهای پیام/