چرا همیشه مردم بدهکار می شوند؟! 

چرا همیشه مردم بدهکار می شوند؟!

چرا در بحران آب ، برق و گاز ، کمپین ها ، بیلبوردها و تبلیغات مدام به مردم هشدار میدهند که کمتر مصرف کنند در صورتی که طبق آمارهای دولت فقط ۶ درصد از آب مصرفی کشور در بخش خانگی مصرف می شود و در حوزه برق و گاز هم وضعیت مشابه است یعنی اگه همه ی مردم مصرف خانگی رو صفر کنند باز هم بحران حل نمی شود .

پس چرا این همه فشار روی مردم است به نظر می رسد پاسخ رو می شود در مفهومی به نام “کنترال روایت “پیدا کرد .

آنچه مسلم است دولت ها با استفاده از این ابزار بحران رو طوری تحریف می کنند که مردم از قربانی به مقصر تبدیل شوند به این صورت که به تدریج نوعی احساس گناه و سرزنش در مردم نهادینه می شود طوری که در مواجهه با جیره بندی بجای مطالبه ، سراغ خرید تانکر یا ژنراتور می روند و چرا تصورمی کنند مقصرند و مسئولیت رفع این مشکل با خودشان است ؟!

در واقع این ساز و کار دو هدف دارد ؛ از یک سو مسئولیت سرمایه گذاری و اصلاح زیر ساخت ها از روی دوش دولت برداشته می شود و از سویی دیگر ذهن ها رو از ریشه های واقعی بحران مثل تأثیر مخرب تحریم ها یا سوء مدیریت ها و مشکلات دیگر منحرف می کند ، شیوه ای که در کشورهای دیگر مثل زیمباوه و ونزوئلا هم دیده می شود و پوششی برای پنهان کردن بحران های ساختاری است .

سوالی که مطرح است اینست چه باید کرد؟ در جواب باید گفت اولین قدم این است هرگاه مردم با روایت های کنترل شده و تبلیغات سرزنش آمیز مواجه شدند می بایست این کد ذهنی فعال گردد که مردم بخشی از راه حل می باشند نه منبع مشکل و به عنوان افرادی که جامعه و مسیر حکومت ها را شکل می دهند نمی بایست مورد سرزنش قرار گیرند تا روایت های آسیب رسان شکست بخورند و اراده مطالبه گری و تغییر در مردم زنده بماند .

سلامت دوم

مدیر مسئول

انتهای پیام/